Historia szkoły

Początki szkolnictwa w Lędzinach

Pierwsza źródłowa wzmianka o lędzińskiej szkole pochodzi z 1598 r. Szkoła zorganizowana była przy miejscowej parafii. Nie miała ona stałej siedziby, uczniowie, prawie tylko chłopcy spotykali się z uczącym w izbach chłopskich udostępnionych przez właścicieli na ten cel. Uczono w niej czytania, śpiewu kościelnego, katechizmu i modlitw. Nauczycielami byli przeważnie księża a czasem po prostu ludzie, którzy potrafili czytać i pisać! Warto dodać, że uczęszczanie do takiej szkoły nie było obowiązkowe.

Dopiero w 1765r. po włączeniu okręgu szkolnego do pruskiego związku administracyjnego i ukazaniu się rozporządzenia normującego niektóre najważniejsze problemy szkolne nastąpiła wyraźna poprawa w dziedzinie oświaty wiejskiej. Sytuacja materialna nauczyciela w tym czasie nadal była trudna i musiał on swoją pracę nauczycielską łączyć z innym zawodem, najczęściej z zawodem organisty.

W roku 1770 nauczycielem był Józef Drobik. Cała szkoła składała się z jednej klasy, a izbę do tych celów udostępnił sam pan Drobik. Następcą Drobika był niejaki Grabowski.

Dalsza poprawa tego stanu rzeczy nastąpiła dopiero w 1801 r. Ukazujące się wtedy rozporządzenia poszły w kierunku ustabilizowania warunków materialnych nauczycieli poprzez dotację w formie danin świadczonych przez rodziców, które odtąd miały być ściśle określone. Wyznaczono nawet specjalnego człowieka, niejakiego Jurzynka do ściągania należności.

Rozporządzenie to poraz pierwszy orzekało o przymusowym uczęszczaniu wszystkich dzieci do szkół. Jest to istotny zwrot w dziejach oświaty wprowadzający powszechny obowiązek szkolny.

W roku 1833 za sprawą hrabiego z Promnic przystąpiono do budowy pierwszej szkoły. Był to budynek niczym wyróżniającym się od pozostałych zabudowań mieszkalnych, ale posiadał już nie jedno a trzy pomieszczenia co pozwalało wprowadzić szkołę trzyklasową tzw. klasa niższa, średnią i wyższa.

W tymże roku 1836 głównym nauczycielem mianowanym przez księcia pszczyńskiego był Izydor Borzucki, a do pomocy miał dwóch adiutantów czyli nauczycieli pomocniczych. Do szkoły w tym czasie uczęszczało 363 uczniów z czego 189 chłopców i 174 dziewczyn. W tej liczbie 55 uczniów było ze Smardzowic, zaś 37 z Zamościa.

Wszyscy uczniowie byli wyznania rzymsko- katolickiego. Lędziński okręg szkolny należał w tym czasie do Inspektoratu w Mikołowie, a opiekunem szkolnym {raczej symbolicznym} był książę pszczyński. Było w zwyczaju, że w klasie wyższej uczył wyłącznie nauczyciel etatowy {Hauptlehrer} a w klasie średniej i niższej nauczyciele kontraktowi {Hilfslehrer}.

Warto podkreślić, że pewną stabilizację w lokalnej oświacie wprowadził Izydor Borzucki. Przez 36 lat {1836 – 1872} prowadził lędzińską szkołę. Fascynowały go Lędziny i jego mieszkańcy oraz ich zwyczaje. Cieszył się powszechnym szacunkiem i autorytetem. Pochodził z Bierunia. W jego szkole dominował język polski.

W wieku 70 lat odszedł na emeryturę. jemu „szkoła lędzińska” zawdzięcza kronikę, która stanowi źródło wiedzy o historii miejscowości i życiu jej mieszkańców w XIX w.

Josef Hartman, który kierował szkołą po Izydorze Borzuckim starał się przede wszystkim o podniesienie języka niemieckiego. Sam pochodził z Gliwic, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu. Nie najlepiej wpisał się w pamięć miejscowej społeczności. W 1893r, kierownikiem szkoły został Franz Elsner – bardzo zaangażował się w życie szkoły i środowiska.

Na życie szkoły bardzo ważny wpływ wywierali miejscowi księża. Oni przeprowadzali wizytacje tak przedmiotów świeckich jak i religijnych. Informacje o wynikach tych wizytacji są skromne i lapidarne. Uczniowie po ukończeniu tej szkoły kierowali się do różnych prac fizycznych.

Od 1863, uposażenie nauczycielek zostało unormowane i wyniosło w skali roku:

  • wynagrodzenie zasadnicze 50 talarów
  • dodatek mieszkaniowy 3 talary
  • ekwiwalent w naturze 61talarów
  • za pełnienie funkcji organisty 100 talarów
  • ——————————————————————————

  • Razem 214 talarów

Wyznaczono specjalne premie tak dla nauczycieli jak i dla uczniów za dobre wyniki z języka niemieckiego. Jednak nie dało to spodziewanych efektów, wręcz motywacja uczęszczania do szkoły znacznie spadła. Duży odsetek uczniów pozostał poza szkołą.

Jednym z pomocniczych nauczycieli zatrudnionych od 1836r w lędzińskiej szkole był Karol Miarka, późniejszy pisarz i działacz narodowy. Jego roczny pobyt w Lędzinach stał się źródłem do napisania dwóch powieści ,,Górka Klemensowa” ,,Szwedzi w Lędzinach{1868}

W roku 1900 szkoła posiadała już pięć izb lekcyjnych i uczęszczało do niej 335 uczniów z czego do klasy: pierwszej-50 uczniów, do klasy drugiej-57 uczniów, do klasy trzeciej-72 uczniów, do klasy czwartej-73 uczniów, zaś do klasy piątej-83 uczniów

U schyłku XIX wieku. wprowadzono do szkoły nowe stałe przedmioty, nowe metody nauczania i nowe podręczniki. To wszystko w sposób znaczny przyczyniło się do podniesienia poziomu nauki w szkole.

Początki wieku XX, do roku 1914 to jest do momentu wybuchu I Wojny Światowej nauka w szkole lędzińskiej była stabilna, jednak wyniki uczniów opuszczających szkołę były nadal niezadowalające i rzadkością był fakt podejmowania przez nich nauki w szkole ponad podstawowej.

W latach 1914-18 nauczyciele powołani zostali do służby wojskowej, a ich miejsce zajęli ludzie nie przygotowani do tej pracy a frekwencja uczniów w szkole spadła do 50% . Po klęsce Niemców w 1919r, do szkoły uczęszczało 28 uczniów.

Szkoła w okresie międzywojennym

Po zakończeniu I wojny światowej wskutek wieloletnich zaniedbań spowodowanych rządami pruskimi oświatę polską trzeba było tworzyć od podstaw. Pierwszym znaczącym akcentem było wprowadzenie do szkoły języka polskiego brakowało jednak odpowiednio przygotowanych nauczycieli, programów i podręczników. Mimo tych trudności nauka w lędzińskiej szkole w 1922r czyli po przejęciu znacznej części Górnego Śląska rozpoczęła się w miarę sprawnie. Obowiązkiem szkolnym objęto dzieci w wieku 7-14 lat.

Szkoła mieściła się w budynku wzniesionym w 1842r {budynek obecnej Przychodni Rejonowej Nr 1} posiadała sześć izb lekcyjnych i mieszkanie służbowe dla kierownika szkoły, kierownikiem szkoły został ostatni nauczyciel niemieckiej szkoły lędzińskiej Franciszek Elsner. W 1923r, zastąpił go Alojzy Baron, jego zaś w 1933r zastąpił Józef Stryczek.

W okresie międzywojennym klasy były bardzo liczne, co oczywiście nie sprzyjało osiąganiu pozytywnych wyników nauczania. Średnio na jedna klasę {izbę lekcyjną} przypadało 70 dzieci, tyleż prawie na jednego nauczyciela

W omawianym okresie szkołę podstawową ukończyło 824 uczniów.

Liczebne przepełnienie klas wymagało od nauczycieli dużego wysiłku i zaangażowania, zwłaszcza że od szkoły środowisko oczekiwało równoległe działalności kulturalnej. Przejawy jej zwłaszcza uwidoczniły się w latach trzydziestych, gdzie obecność dziecięcych zespołów artystycznych stała się regułą przy obchodach związanych z uroczystościami świąt kościelnych i państwowych.

Warunki materialne szkół uzależnione były od samorządów gmin-ich życzliwości i możliwości finansowej. Kronikarz nie omieszkał odnotować faktu, 9 lutego 1930r, rada gminy Lędziny podjęła uchwałę o zakupie radioodbiorników dla miejscowej szkoły.

Lata trzydzieste to okres wdrażania nowej reformy szkolnictwa uchwalonej przez Parlament 11 marca 1932r. Ustawa ta wprowadzała trzy stopnie organizacyjne szkół. Pierwszy obejmował szkoły z klasami I-IV, drugi z klasami I-VI, zaś trzeci I-VIII. Na Górnym Śląsku można było organizować również szkoły z klasą VIII.

Szkołę ośmioklasową w Lędzinach wdrożono w roku szkolnym 1937/38. W tym też czasie wprowadzono do szkoły naukę pisania na maszynie i stenografię.

Szkoła lędzińska była szkołą najwyżej zorganizowaną w okolicy, liczyła 12 dobrze pod względem pedagogicznym przygotowanych nauczycieli.

Wiekowy budynek szkolny nie spełniał podstawowych wymogów oświatowych, dlatego też z inicjatywy ówczesnego kierownika szkoły Józefa Stryczka, przy pełnym poparciu miejscowych władz 11 maja 1936r. przybył do Lędzin wojewoda Śląski Michał Grażyński i wspólnie z władzami podjął decyzję o budowie nowej szkoły.

Tak się zaczęło … 60 lat temu

Jest rok 1939. Zbliża się 1 września – dzień rozpoczęcia nowego roku szkolnego. Przygotowania do tego wydarzenia były rozwinięte na szeroką skalę, albowiem uroczystość miała być szczególna. Dzieci lędzińskie miały otrzymać nową szkołę, na ówczesne czasy bardzo nowoczesną, wręcz komfortową. Sytuacja polityczna w Europie i w Polsce pogarszała się radykalnie do tego stopnia, że pod koniec sierpnia już tylko najwięksi optymiści wierzyli w to, że otwarcie szkoły nastąpi w sytuacji nie zakłóconej czynnikami zewnętrznymi. Wojna jednak była nieuchronna.

Lata okupacji

Nie rozpoczęto nowego roku szkolnego w planowanym terminie, nie było uroczystej oprawy. Wojna swoim okrucieństwem dotknęła bezpośrednio mieszkańców Lędzin. Okupant po kilku tygodniach uruchomił szkołę. Językiem wykładowym był język niemiecki. Uczniowie nie byli przygotowani do pobierania nauki w tym języku, stąd też poziom nauczania był bardzo niski. Formalnie jednak uczniowie poszczególnych roczników kończyli szkołę i otrzymywali świadectwa ukończenia.

Obowiązki kierownika szkoły pełnił pan Alojzy Baron, a kadra nauczycielska zmieniała się bardzo często.

Trudne lata powojenne…

Po przejściu frontu 1945 r. budynek szkolny był mocno zniszczony tak przez pociski artyleryjskie jak i działania spowodowane brakiem nadzoru.

Oświatę organizowano od podstaw. Już 1 marca 1945 r. pełniący obowiązki kierownika szkoły p. Henryk Wanik w obecności 405 uczniów otworzył szkołę w odrodzonej Polsce. Podstawą przydziału uczniów do poszczególnych klas były świadectwa ze szkoły niemieckiej, a przede wszystkim stopień znajomości języka polskiego. Zdecydowana większość uczniów umiała mówić po polsku, gorzej natomiast było z pisaniem. Stąd też wysiłek nauczycieli w pierwszym okresie skierowany był na tą dziedzinę nauki.

W tym okresie sytuacja oświaty była wyjątkowo trudna, jak zresztą trudna była sytuacja materialna mieszkańców Lędzin. Brakowało wszystkiego – zeszytów, podręczników, przyrządów do pisania i pomocy naukowych. Brakowało nauczycieli, stąd też oddziały klasowe były bardzo liczne, sięgały nawet 50 uczniów. Z tych samych powodów ilość lekcji skrócono do minimum, nieraz uczniowie przychodzili tylko na 2 godziny dziennie.

Organizacja szkoły w dniu 1 marca 1945 r.

Kl. I – 50 uczniów – wych. p. Makulikowa Maria
Kl. II a – 40 uczniów – wych. p. Szoen Marta
Kl. II b – 37 uczniów – wych. p. Szoen Marta
Kl. III a – 37 uczniów – wych. p. Ćwiklińska Anna
Kl. III b – 39 uczniów – wych. p. Tomala Gerard
Kl. IV – 57 uczniów – wych p. Węgrzyn Józef
Kl. V – 56 uczniów – wych. p. Wanik Henryk
Kl. VI – 44 uczniów – wych. p. Hudziec Wilhelm
Kl. VII – 45 uczniów – wych. p. Hudziec Wilhelm

Razem : 9 oddziałów; 405 uczniów; 7 nauczycieli.

Z każdym rokiem było coraz lepiej. Wracali nauczyciele przedwojenni z tułaczki okupacyjnej państwo Janina i Anilin Faberowie, Zofia Korkówna, Józefa Poradzisz, Wilhelm Hudziec, Bronisława Gawlikowicz.

W roku 1950 do szkoły przybywają pierwsi nauczyciele wykształceni już w okresie powojennym. Warto zwrócić uwagę na to, że w tym czasie wszyscy nauczyciele posiadali wymagane wykształcenie pedagogiczne. Ten fakt gwarantował nauczanie na odpowiednio wysokim poziomie.

W tym też roku godny odnotowania jest fakt, że pierwsi wprawdzie nieliczni absolwenci szkoły podejmują trud nauki w szkołach ponad podstawowych.

W dekadzie lat sześćdziesiątych szkoła utrwaliła swoją wysoką rangę w środowisku. Coraz więcej szkół ponad podstawowych starało się pozyskać absolwentów naszej szkoły. Cechą ich było w miarę solidne wykształcenie pozwalające bez przeszkód podejmować dalszą naukę.

Najczęściej absolwenci naszej szkoły podejmowali naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Bieruniu Starym jak i w Zasadniczej Szkole Górniczej w Lędzinach .

Z każdym rokiem w miarę rozwoju budownictwa mieszkaniowego przybywało uczniów w szkole. Nauka odbywała się na zmiany, miało to niekorzystny wpływ na poziom kształcenia. Stąd też ówczesny dyrektor szkoły mgr Sylwester Łakota czynił starania i wysiłki zmierzające do poszerzenia bazy szkolnej. Dzięki sprzyjającym układem z zakładem opiekuńczym jakim była wtedy Kopalnia Węgla Kamiennego „Piast” w Lędzinach przystąpiono do rozbudowy szkoły w roku 1968. Rozbudowę prowadzono systemem gospodarczym i zakończono ją już w roku 1970.

Szkoła otrzymała dodatkowo 10 izb lekcyjnych, świetlicę, kuchnię, szatnię, a także salę gimnastyczną. Warunki uległy radykalnej poprawie. Nauka odbywała się w tym czasie prawie na jedną zmianę. 753 uczniów podzielono na 26 oddziałów, uczyło się w 22 izbach lekcyjnych, pracowni fizyczno – chemicznej, technicznej i biologicznej. Warunki te łącznie z wykwalifikowaną kadrą nauczycielską sprzyjały uzyskiwaniu wysokich efektów dydaktycznych. Lata siedemdziesiąte były dobrym okresem w dziejach szkoły. Podejmowanie przez absolwentów nauki w szkołach ponad podstawowych stało się powszechne.

Absolwenci z powodzeniem zdawali egzaminy do szkół średnich już nie tylko w Bieruniu, ale i w Tychach, Mysłowicach, Katowicach, a także w Pszczynie i w Oświęcimiu. Lata siedemdziesiąte to również okres, w którym nasi absolwenci licznie zaznaczają swoją obecność w salach wykładowych uczelni wyższych. Lekarze, nauczyciele, ekonomiści, księża, inżynierowie stanowią liczne grono ludzi, którzy swe pierwsze kroki stawiali w jedynce.

Lata najnowsze, czyli dziewięćdziesiąte po transformacji ustrojowej wymusiły na absolwentach naszej szkoły zmianę orientacji zawodowej. Tak popularne z tradycjami pokoleniowymi górnictwo straciło na znaczeniu. Absolwenci z myślą o przyszłości podejmują naukę w szkołach ponad podstawowych, których dyplom pomoże im zaistnieć w gospodarce rynkowej.

Nasza szkoła, której organem prowadzącym jest Urząd Miejski czyni wszystko, aby swoim uczniom stworzyć jak najlepsze warunki do zdobywania wiedzy poprzez umiejętności.

Trzy ważne czynniki są gwarancją tego przedsięwzięcia: troska władz miejskich o bazę dydaktyczną, wysokie kwalifikacje zawodowe nauczycieli, merytoryczne i menedżerskie przygotowanie kadry kierowniczej.

Kadra kierownicza szkoły w latach 1939-2016

Dyrektor Lata Zastępca dyrektora Lata
Alojzy Baron

1939-1945

Henryk Wanik 1945-1950
Wiktor Suchon 1950-1962 Mgr Sylwester Łakota 1957-1962
Mgr Sylwester Łakota 1962-1990 Józef Nazar 1962-1968
Mgr Mieczysław Niemiec 1968-1982
Ernest Orszulik 1982-1991
Mgr Wiesław Stambrowski 1990-1997 Mgr Jadwiga Tomala 1991-1997
Mgr Teresa Biegańska 1993-1997
Mgr Teresa Samulak 1996-1997
Mgr Teresa Samulak 1997-2016 Mgr Teresa Biegańska 1997-2006
Mgr Elżbieta Mrowiec 1997-2015
Mgr Dorota Natonik 1997-1999
Mgr Zyta Barcik 2007-2016
Mgr Anna Truty 2015-2016
Mgr Anna Truty 2016-nadal Mgr Iwona Borys 2016-nadal
Mgr Beata Sielski 2016-nadal

Z drewnianej, szkolnej wyrósł ławy,
Pomnik Twój trwalszy, niźli spiże…

Sylwester Łakota

Śp. Sylwester Łakota ur. 24 września 1931 r. w Mizerowie koło Pszczyny. Ukończył Liceum Pedagogiczne w Pszczynie w 1950r. i od tego czasu związał swe życie na zawsze z Lędzinami. Tutaj, jako młody nauczyciel Szkoły Podstawowej nr 1 realizował swe młodzieńcze marzenia, nawiązywał przyjaźnie, organizował wycieczki piesze i rowerowe, tworzył harcerstwo, zdobył zaufanie uczniów i społeczeństwa lokalnego.

Po 3 latach pracy pedagogicznej odbył dwuletnią służbę wojskową i ze stopniem oficerskim wrócił do lędzińskiej szkoły, w której od 1962r. sprawował funkcję kierownika a później dyrektora szkoły.

Dzięki zdolnościom organizatorskim i bogatej osobowości szybko zyskał uznanie władz i poparcie społeczeństwa. Entuzjasta, społecznik przez 3 kadencje pełnił funkcję radnego. Wiele lat jego pracy pedagogicznej i społecznej w lędzińskim środowisku przypadało na trudny okres w dziejach ojczyzny, kiedy tak często dewaluowały się prawdziwe wartości ustępując miejsca „pseudowartościom”.

Potrafił wybrać to, co dla pedagoga najważniejsze.

Uczył wiedzę ważyć i doceniać i ideałów szukać w wielkiej wiedzy

Leopold Staff

Tym właśnie bakcylem umiłowania wiedzy zarażał uczniów i nas – jego młodszych kolegów.

Ukończył Studium Nauczycielskie i magisterskie studia pedagogiczne.

Dzięki dobrym kontaktom z zakładem opiekuńczym szkoły – KWK „Ziemowit”, pozyskiwał fundusze na wyposażenie szkoły, a później na rozbudowę szkoły i budowę Domu Nauczyciela.

Za wybitną pracę pedagogiczną i społeczne zaangażowanie otrzymał liczne odznaczenia, a w latach siedemdziesiątych Medal Komisji Edukacji Narodowej.

W 1990r. dyr. Sylwester Łakota przeszedł na emeryturę, ale przez 10 lat pracował nadal w szkole w niepełnym wymiarze etatu jako pedagog szkolny. Rok później zaangażował się w budowanie samorządności lokalnej. Przez 2 kadencje pełnił ważne funkcje w lędzińskiej samorządności.

W 2000r. obchodził jubileusz 50 lecia pracy pedagogicznej. W 2000r. zrezygnował z pracy w szkole, ale nie rozstał się z oświatą, pracował na jej rzecz w Radzie Powiatu.

Jego plany, aktywne życie przerwała nieoczekiwana śmierć. Zmarł 6 marca 2005r.

Z wielkim bólem żegnamy wspaniałego pedagoga, kolegę, przyjaciela młodzieży, społecznika, człowieka, który był przykładem harmonii życia, który potrafił dostrzegać właściwą proporcję wartości.

Dla nas nauczycieli był przewodnikiem w trudnej pracy pedagogicznej. Uczył rzetelnej pracy, odpowiedzialności i wiary w siebie. Jako przełożony stawiał wysokie wymagania swoim nauczycielom, uczniom, ale przede wszystkim sobie.
Potrafił budować właściwe relacje międzyludzkie, z wielkim zrozumieniem odnosił się do ludzkich problemów. Dał nam z siebie wszystko, co najlepsze.

Swoją postawą zdobył szacunek nauczycieli, uczniów i pracowników szkoły. Z „jedynki” nikt nie odchodził.
Zmiany personalne następowały z przyczyn losowych.

Kierował, ale nie zniewalał
Poprawiał, ale nie upokarzał
Był wzrokiem, który śledzi, lecz nie osądza
Był ręką, która prowadzi, lecz nie ciągnie na siłę

H. Ochiro

Dziękujemy za każde dobro, uśmiech i życzliwość, za to, że byłeś pośród nas.

Nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 1 w Lędzinach


Indeks nauczycieli Szkoły Podstawowej nr1 w latach 1945-2021

Mgr Achtelik Barbara 1986-2009
Mgr Achtelik Arndt Magdalena 2012 – nadal
Mgr Adamczyk Katarzyna 1990-nadal
Ks. Ahnert Andrzej 1997-1999
Mgr Androsz Joanna 2000-2006
Mgr Antolak Sylwia 2018-nadal
Barbach Anna 1950-1968
Mgr Barcik Zyta 1998-2016
Basiaga Bronisława 1974-2004
mgr Basiaga Monika 2008-nadal
Mgr Beker-Kołodziej Bożena 1990-nadal
Białucha Ewa 2000-2001
Mgr Biegańska Teresa 1991-2011
Mgr Bielec Alina 2019-nadal
Mgr Bielecka Feliksa 1985-1987
Mgr Bieniek-Widuch Henryka 1973-1999
Mgr Bijak Jadwiga 1967-1972
Biolik Ewa 2021-2022
Mgr Borys Iwona 2015-nadal
Brączek Stanisław 1950-1951
Mgr Brożek Michał 2011-2014
Mgr Brzozowska Beata 2002 – nadal
Mgr Brzozowska Irena 1967-2012
Mgr Brzozowski Leopold 1955-1962
Mgr Brzozowski Władysław 1968-1969
Mgr Buchała-Basiaga Anna 1997-nadal
Mgr Bugała Magdalena 2001-2009
Mgr Budner-Słomka Agnieszka 2001-2020
mgr Bywalec-Kopycka Magdalena 2015-nadal
Cicha-Kozińska Helena 1960-1969
mgr Ciemięga Halina s. Karolina 2008-2012
Mgr Ciepiela-Kajstura Zyta 1960-1967
Mgr Cieplik Barbara 1993-1998
Mgr Ciepły Teresa 2001-2002
Ciosek Danuta 1971-1985
Ciosek-Pieczka Jadwiga 1960-2002
Mgr Chrobok Krystyna 1991-nadal
Mgr Chrobok Monika 2012-nadal
Mgr Chrostek Jolanta 1994-2000 / 2019-nadal
Cybulska Maria 1953-1962
mgr Cylka Anna 2008-2009
Dr Czempas Jan 1990-1994
Ćwiklińska Anna 1945-1946
Mgr Mirella Czaplińska 2006-2008
Mgr Czarnota Anna 2000-nadal
Mgr Czerniak Agnieszka 2004-2009
Mgr Czerniak Przemysław 2007-nadal
Czypionka Renata 2022-nadal
Dębski Filip 2021-2022
Drozdek Bogusława 1990-1991
Mgr Drzyzga Grażyna 1990-2012
Mgr Dubiel-Grzonka Karolina 2021-2022
Fabera Anielin 1946-1947
Fabera Janina 1946-1947
Falandys Katarzyna 1992-1999
Mgr Filec Szymon 2017-nadal
Mgr Folkert Małgorzata s. Aneta 2012-nadal
Mgr Gajda Barbara 1997-2000
Gawlikowicz Bronisława 1946-1959
Gibas Zofia 1973-1974
Mgr Gluch Joanna 2019-nadal
mgr Głodek Grzegorz 2014 – nadal
Ks. Głuch Henryk 1991-1997
mgr Gołębiowska Ewa 2019-nadal
Ks. Goppek Jerzy 1997-2000
Mgr Gorywoda Elena 2009-2009
Mgr Górniok Elżbieta 2008-2018
Mgr Górecka Joanna 2016-2021
Graca Paweł 1947-1950
Ks. Grodoń Dariusz 1995-1997
Mgr Grzyb Małgorzata 2002-nadal
Mgr Grzywińska Anna 1975-1976
Gwizda Izabela 1964-1965
Hachuła-Wojciech Barbara 1984-1987
Hachuła Halina 1968-2004
Mgr Hachuła Joanna 2009 – 2010
Hachuła Wilhelm 1945-1946
Haładaj Gabriela 2016-2017
Holla-Pypłacz Genowefa 1971-1974
Hudziec Bolesław 1946-1971
Hudziec Zofia 1946-1971
Mgr Hybiorz Bożena 1991-2001
Mgr Jagoda Bożena 2021-nadal
Mgr Janeczek Teresa 1996-1999
Mgr Januła-Dorecka Anna 1962-1974
Ks. Jarczyk Janusz 1999-2011
Mgr Jarguz Ewa 1994-1997
Jezierska Aleksandra 1998-2000
Jezierska-Szczesiul Alicja 1996-2011
Mgr Jończyk Mirosława 2022-nadal
Mgr Juda Dominika 2016-nadal
Mgr Kaczmarczyk Edyta 1997-nadal
Mgr Kasztura Karol 1961-1968
Mgr Kępińska Krystyna 1972-1974
Mgr Kicińska Ewa 1987-2020
Mgr Kiełczewski Ryszard 1981-1982
Mgr Kit Anetta 2013-2016
Kitlińska-Musioł Alicja 1968-1982
Mgr Kisała Izabela 2015 – nadal
Klekot Justyna 1950-1958
Mgr Klyczka Urszula 1973-2003
Kocińska Leokadia 2001-2005
Mgr Koclęga Katarzyna 2019-nadal
Mgr Kołodziej Piotr 1990-1997
Mgr Konopa-Grunik Wioletta 1991-2001
Mgr Kowalska Barbara 2003-nadal
Korona Helena 1972-1973
Mgr Kotajny Justyna 2012-2014
Mgr Kotarska Joanna 2020-2022
Ks. Kracla Józef 2002 – 2006
Krasucka-Orszulik Eliza 1968-2002
Mgr Krochmal-Pakuła Katarzyna 2011-2021
Mgr Kupczyk Krzysztof 1999-nadal
Kurzyca Helena 1958-1959
Mgr Kus Barbara 1999-2008
Mgr Kusak Beata 2015-nadal
Mgr Lazar-Gwizdała Maria 1969-1975
Mgr Lech Urszula 1997-nadal
Leka Urszula 1998-2004
Lewandowska Anna 1955-1998
Mgr Lichota Bernard 1999-2001
Mgr Loska Adam 2002-2003
Mgr Loska Lidia 1976-2000
Mgr Lubczyńska Ewa 1992-1993
Mgr Łaciak Gabriela 1994-2000
Mgr Łakota Ewa 1959-1973
Mgr Łakota Sylwester 1950-2000
Mgr Łowiński Jerzy 1973-1974
Mgr Łukaszek Czesława 1982-2015
Machalica Irena 1969-1971
mgr Madeja Anna 2008 – 2009
Mgr Malina Gabriela 1996-nadal
mgr Malcharek Ilona 2007-nadal
Manthey Paweł 2006 – 2008
Ks. Matoga Jerzy 1989-1992
Mgr Matyja Lucyna 1994-2018
Maskulik Maria 1945-1946
Mika-Poradiusz Joanna 1959-1960
Mgr Mirowska Sabina 2008-2010
Mgr Mol Edyta 2019-nadal
Morońska Barbara 1995-2001
Mgr Mrowiec Elżbieta 1976-2015
Mgr Mrzygłód Iwona 2013 – nadal
Mgr Musiał Henryka 1992-2016
Mgr Musioł Piotr 2002 -2011
Mgr Musioł-Dybka Anna 2009 – 2011
Musioł Teodor 1947-1948
Mgr Myszor-Malina Grażyna 1968-1974
Mgr Natonik Dorota 1997-2000
Mgr Nazar Józef 1950-1968
Mgr Niemiec Mieczysław 1960-1982
Mgr Niezręcka Bożena 2016-2018
Nowak Julia 2023-nadal
Nowak Maria 1982-2004
Nycz Bożena 1975-2004
Mgr Nycz Henryk 1974-1976
Orszulik Ernest 1963-2002
Mgr Orzeł Agnieszka 2022-nadal
Mgr Ostrowska Elżbieta 2014 – 2022
Ostrowska Wanda 1991-2001
Mgr Ośniecka Elżbieta 1969-1971
Mgr Paluch Tekla 1955-1967
Mgr Otkowicz – Kmiecik Joanna 2013 – 2022
Mgr Paluchowski Adam 2000-2004
Mgr Pałczyński Rudolf 1975-1978
Mgr Panuś-Dąbrowska Elżbieta 2000-2007
Parysz Dorota 1973-1975
Patałąg Lucyna 2000-2001
Ks. Patyk Marian 1992-1995
Mgr Paszek Sylwia 2012-2013
Mgr Pawlak Ewa 2022-nadal
Mgr Pękała Paulina 2017-nadal
Piecha-Niemiec Felicja 1965-1975
mgr Pilarz Magdalena 2020-nadal
Mgr Pisarek Krzysztof 1970-1972
Mgr Piskorek Jadwiga 1966-1985
Mgr Piskorek Ryszard 1968-1974
Pojda Dagmara 1998-1999
Poradzisz Józefa 1946-1959
Potera Alfreda 1972-1973
Prus Klaudia 2015-2015
Mgr Prusak Agnieszka 2014-nadal
Mgr Rafa-Musiał Aleksandra 2023-nadal
Mgr Raszka Karolina 2013-2016
Rogalska-Siwy Regina 1970-1981
Rosner Franciszka 1965-1970
Mgr Rozmus-Ferdyniok Urszula 1976-2000
Mgr Ryszka Beata 2014 – nadal
Mgr Salonek-Mijalska Róża 1962-1966
Mgr Salwierak Robert 2021-nadal
Mgr Samulak Teresa 1982-2016
Mgr Sielski Beata 1987-nadal
Sierżant Monika 1999-2001
Mgr Skop Anna 2006- nadal
Mgr Smuda Bożena 1990-nadal
Sojka Jolanta 1982-1992
Mgr Sobczyk Małgorzata 1996-nadal
Mgr Sojka Monika 2021-2022
Mgr Sowa Teresa 1983-1985
Mgr Stambrowski Wiesław 1981-1997
Stanisławczyk Ewa 1998-2000
Mgr Stolorz Urszula 1994-1999
Mgr Suchanek Bogusław 1973-1974
Suchoń Wiktor 1950-1962
Mgr Syrzysko Małgorzata 2003-2008
Mgr Szczepanek Ewa 2019-nadal
Szczepańska-Wyrobek Genowefa 1953-1961
Szkop Maria 1974-1975
Szoen Marta 1945-1952
Mgr Szostek Beata 1993-nadal
Szromek Krystyna 1997-2000
Mgr Szubert Joanna 2013 – nadal
Szuma Monika 1976-2000
Szwej Henryka 1973-1981
Mgr Ścierska Joanna 2020-nadal
Tomala Gerhard 1945-1946
Mgr Tomala Jadwiga 1975-1997
Mgr Tomala Małgorzata 2020-nadal
Mgr Tomala Wioleta 2018-nadal
Mgr Truty Anna 1997-nadal
Mgr Trzcińska Beata 2006 -nadal
Mgr Urbaś Piotr 1995-1998
Mgr Urbiś Wioletta 2021-nadal
Mgr Wadas Katarzyna 2022-nadal
Mgr Wajda Mazur Monika 2012-2014
Mgr Wala Edyta 1972-1997
Mgr Wala Jan 1961-1972
Mgr Wala Sebastian 1998-nadal
Wanik Anna 1948-1950
Wanik Henryk 1945-1950
Wanik Leokadia 1947-1950
Mgr Wanot Katarzyna 2016-nadal
Mgr Wawrzyniak Sławomir 1997-1999
mgr Węgrzyn Grażyna 2008-2009
Węgrzyn Józef 1945-1946
mgr Wielicka Małgorzata 2019-2023
Mgr Więcław Włodzimierz 1971-1972
Mgr Wietrzycka Urszula 2009 – 2010
Mgr Wilk-Jurczyk Teresa 1975-1978
Mgr Wiśniowska Bożena 1983-1985
mgr Wituła-Jedlińska Sylwia 2019-nadal
Mgr Wojciechowska Jolanta 1993-1995
Mgr Wowro Mirosław 1992-nadal
Mgr Woźniak Danuta 1967-1974
Ks. Wrodarczyk Krzysztof 2000-2001
Mgr Wróbel Krystyna 2000-2001
Mgr Wyrwoł Bożena 1996-nadal
Mgr Zawada-Kapica Joanna 2021-nadal
Mgr Zetelman Agnieszka 2017-nadal
Mgr Zielińska Renata 1974-1976
Mgr Żądło Barbara 1990-2018
Żelazna Maria 1962-1967
Żołneczko Aldona 1999-2000
Żołneczko Kazimiera 1969-2003

Nauczyciele i uczniowie bez których nie byłoby szkoły będą pisać swoją postawą chlubną historię jedynki.

Źródło: Ewa Łakota, Widziane z Górki Klemensowej, Zeszyt nr 9, Lędziny 1999r.